ZORBA !!! 2

Hakanla antreman turundan döndük ve hemen gençlik merkezine gidip kampüs yarışı için orada uygun olan bisikleti alıp geri dönecektik. Ama bir de baktık ki gençlik merkezi kapalı. Neyse ben eve giderim o zaman dedim ama bir de baktım ki afişleri unutmuşum. Tekrar besyoya yol göründü. kısa kesicem. tam tansaşın orda ışıklarda 2 bisikletçi arkadaşı yakaladım. (tanımıyorum tabi). Önlerini kestim ve ZORBALIK YAPTIM. Acaip bir duyguydu zorbalık yapmak. hahahha lanet olsun gülüyorum sadece. Biri kız diğeri erkek. Kız olan arkadaş, bisikleti asenadan(topluluk üyesi) aldığını söyledi. Erkek olan arkadaş da kimden aldığını bilmiyordu. konuşmalar öyle bir fiyaskoydu ki, bir A diyorlar bir B diyorlar. Mesela erkek olan arkadaş bir Batuhan diyor, bir bilmiyorum o arkadaşın ismini diyor. Yahu ne salak insanlar var. Sanki ben Batuhanı tanımıyorum. Asena'nın sevgilisi olur kendisi. Ulan bana doğru dürüst isim verin adamı hasta etmeyin. Bisikleti kimden aldığını da bilmiyor bu salak oğlan :). Biraz daha gerdim ortalığı ve benimle kötekli gelmelerini söyledim. İşleri varmış halletmeden dönmezlermiş. vıdı vıdı ... Kız erkeğe destek, erkek kıza destek, ikisi birden bana saldırmaya (sözlerle) başladılar. Ohoooo ben suçlu oldum. Neymiş ben öyle bisikletleri başıboş bırakmasaymışım. Ulan Zaten 2 hafta yurtdışındaydım alan almış bisikleti. Neymiş yaptığım çok büyük bir zorbalıkmış. yok canım daha neler. ben sadece bisiklet topluluğunun bisikletlerinin olması gereken yerde olmasını sağlıyorum. yoksa ben öyle önüme gelenin bisikletini niye almaya çalışim :). Ama var ya o kız beni delirtti resmen. yahu kız olmasa o laflarını alır münasip yerlerine sokardım amaaa.. Zorbayım işte ben. ben yine ısrarcı ben yaklaşık 15 dakika salmadım onları. Sonunda bisikleti Kemal Aydoğan'dan aldıklarını(telefonla batuhanı aradılar) öğrendiler. Yazdım bunu bir kenara ben o ara. Sinir bozucu tipin tekiydi. Sonunda bir türlü anlaştık ve onlar yoluna biz hakala besyoya gittik. Ben hemen asenayla batuhanı aradım tolganın telefonundan. Saat 5 gibi getirdi bisikletleri. Ama şunu söylim ki, yaptıkları şeyin çok kötü olduğunun farkındalar. Bisikletleri verdikleri gibi gittiler. Çünkü benim o bisikletlerin peşine düşeceğimi düşünmediler bile. Ben bırakmam arkadaş. Gerekirse ZORBALIK yapar yol keserim yine de alırım o bisikletleri. Bu arada bugünkü antreman turundan bir kare geliyor şimdi size :)

ZORBA serisinden bu kadar. Benim huyuma giderseniz bu zorba halimi görmezsiniz. Ayağınızı sağlam yere basın yoksa uçurumdan düşersiniz. :)

ZORBA !!!

Bugün sıradan bir gündü. Aslında pek de sıradan değildi. Antreman turu için akyakaya gidip gelecektik mübitle. Kahvaltı yapmadan çıktığım için kötekli kampüs yerleşkesinin oralardan bir kaç atıştırmalık şeyler alırım dedim ve bastım pedala. Tam Kötekli gençlik parkının önünden geçerken, gmbistopa ait bir bisikleti kullanan, tanımadığım birini gördüm yolda. Hemen geri dönüp peşinden gittim ve elemanı durdurdum. İlk önce bisikleti kimden aldığını sordum. Çocuk " bilmiyorum " dedi. Yahu nasıl bilmez kimden aldığını. Neyse çocukla muhabbet aynen şöyle geçti: Ben: Ben gençlik merkezi bisiklet topluluğu başkanı ilker. Bu bisiklet topluluğa ait ve ben seni tanımıyorum. Bisikleti kimden aldığını söyleyebilir misin? Erhan G.... : Ya ben bu bisikleti bir arkadaştan aldım. Perşembe günü getirecem. Hatta bir hafta önce aldım. Bu hafta önümüzdeki günün perşembesinin akşamında vericem (ses tonu titreyerek). Ya baaak vericem bisikleti işte. Ben: Bisikleti hangi arkadaştan aldın? E: Hatırlamıyorum ordan bir arkadaş işte. B: Senin arkadaşın değil mi o? Nasıl hatırlamıyorsun? (sinirler bozuldu ve bende gerginlik başlar) E: Ya bilmiyorum bak(kimlik çıkartır-Rehabilitasyon bilmem ne merkezi ile ilgili bir şeydi tam hatırlamıyorum) işte kimliğim. hadi bırak beni merkezde eğlence var ona yetişmem lazım. B: telefon numaranı ver o zaman da haberleşelim dostum. E: ezberimde değil...yaaa ouuuufghhh neden bırakmıyorsun beni. bırak gideyim işte. B: vay be numaranı da bilmiyorsun. Çaldır beni o zaman. Numaramı veriyorum yaz. E: Kontorüm yok çaldıramıyorum. ( O ara bisiklet topluluğu üyelerinden Aşkın gelir ve olaya o da tanık olur) A: durum ne dostum ne oluyor ? B: ya elemanı tanımıyorum. Hiç görmedim gençlik merkezinde. Bir de bisikletle görünce böyle gelişti işte. Şimdi numarasını da alamıyorum. Ezberinde değilmiş. Ne yapıcaz bilmiyorum. E: Durun durun burda numaram kayıtlı.0 5 4 1 5 4 5 7 4 6 B:Aşkın baksana çalıyor mu? (aradım ve şu ses çıkar " aradığınız numara eksik ya da yanlış girilmiştir. Lütfen tekrar deneyiniz.) Lan numara eksik. Nasıl bir numara bu? A: dur bakim numaraya....Kardeşim bu numara bir rakam eksik. E:(çocuk nerdeyse ağlayacak) yaa eğlencem var benim oraya gidiyorum. puuoooofff nasıl bir gün bugün yaa...napcam ben yaa... (o ara Tolga görünür. son noktayı o koyar. Tabi muhabbetler çok daha fazla ama yazsam kitap gibi olurdu bu yazı) T:İlker hayırdır. sorun ne sorunu anlattım olduğu gibi ve T: (erhana) Kardeşim bak. Bu bisiklet devletin malı, olur da başına bir şey gelirse yasal işlem uygulanır. Hadi şimdi bisikleti bırak biz onu besyoya götürelim. E: ouuuff yaa... (bisikleti verir ve besyoya Aşkın'ın yardımıyla bisikleti de çıkarttık. oldu bitti) İkinci zorbalık hikayemse bomba bir hikaye sonra geliyor.