Güneşli bir olimpos sabahından merhaba. Dün gece sucuk ve çorba deneyiminden sonra kirlenenen mutfak eşyalarını yıkarken yakalanmışım kimin umrunda. şu güzel manzaraya baksanıza :)
Sakar mı olimpos mu derseniz ben tabiki olimpos derim. bitmek bilmeyen çıkış ve tam 11 km. eğimi sormayın zaten bu kış aylarında kafam patlayacaktı sıcaktan.
artık yavaş yavaş keyifli vakitler geçiriyoruz. çünkü bugün son günümüz bu turda. yol kenarında su sesiyle dinlence vakti biraz.
kış aylarında sıcak bir havada bisiklet sürmek kadar güzel bir şey yok. sonunda kemere vardık. acaba Juan ne yapıyor diye çok çınlattık kulaklarını onun .
Sonunda varmak istediğimiz bir yer daha vardı rotamızın üzerinde. GÖYNÜK KANYONU. Sadece seyirlik fotoğrafların tadına varın efenim.
Sallanan bu köprüye 1 metre yaklaşamadım :) vertigo(yükseklik korkusu)
köprüden geçen ezgi :)
göynük kanyonundan dönüşte hemen antalyaya doğru pedallıyoruz. o tünellerden geçerken başım nasıl ağrıdı bir bilseniz hayatım en zor bir saatlik bisiklet sürüşüydü. kulak tıkacı almadan o tünellere girmeyin. motor sesinin sürekli bir uğultusu var o tünellerde. neyse sonunda antalyaya vardık ve biletimizi alıp yemek yemeye gittik. tekrar döndüğümüzde otogarda bekledik saat 00.00'daki aracımız için.
